• Home
  • News
  • ΟΙΔΙΝΟΥΣ Τελευταίες 4 παραστάσεις στην Αθήνα || περιοδεία σε Θεσσαλονίκη και υπόλοιπη Ελλάδα

ΟΙΔΙΝΟΥΣ Τελευταίες 4 παραστάσεις στην Αθήνα || περιοδεία σε Θεσσαλονίκη και υπόλοιπη Ελλάδα

24 Νοεμβρίου 2016 News


Την Κυριακή, 27 Νοεμβρίου ο Οιδίνους του Θανάση Τριαρίδη που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σφενδόνη, σε σκηνοθεσία Λάζαρου Γεωργακόπουλου, με πρωταγωνιστές τον ίδιο και την Άννα Μάσχα, ρίχνει αυλαία.

Αμέσως μετά ξεκινά το ταξίδι της παράστασης σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας: Θεσσαλονίκη (06-18 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Black Box), Πάτρα (20-22 Ιανουαρίου2017, Θέατρο Λιθογραφείο), Καβάλα, Σέρρες, Κοζάνη, Μυτιλήνη, Σάμο, Καλαμάτα και, ενδεχομένως, Κύπρο. Στις παραστάσεις αυτές, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα έχουν ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος και η Ευτυχία Γιακουμή.

 

Περίληψη του έργου

Αν ο μυθικός Οδίπους οφείλει το όνομά του στα πρησμένα πόδια του (οίδί-πους) καθώς ο ίδιος ο πατέρας του γονείς του τον σημαδεύει ως βρέφος για να τον οδηγήσει στον θάνατο, ο Οιδίνους του εν λόγω έργου είναι αυτό που έχει ένα ανεξέλεγκτα πρησμένο μυαλό (οιδί-νους).

 

Το δράμα (το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί σε πρώτο βαθμό ένα αστικό δράμα δωματίου) ξεκινάει ένα πρωί όπου ένα ζευγάρι φιλολόγων ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 18α γενέθλια του γιου τους. Πολύ γρήγορα ωστόσο μια σειρά  αλλόκοτων λεπτομερειών αποκαλύπτουν μια φριχτή πραγματικότητα: πως ο γιος του ζευγαριού έχει πεθάνει ως βρέφος και πως ο «ενηλικιωμένος γιος» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα role game του πατέρα – ένας ρόλος που κρατάει επί δεκαοχτώ χρόνια.  Πολύ σύντομα αποκαλύπτεται πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο, πως ο νοερός «γιος» έχει «ενσαρκωθεί», και θα διεκδικήσει τα τραγικά όπλα της ανθρωπινότητάς του: τον φόνο του πατέρα, την (επαν)ένωση με την μητέρα, την ανθρώπινη τραγωδία.

 

Ένα εφιαλτικό ψυχολογικό θρίλερ όπου ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή συναντάει το Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπι. Ή (και) ένα έργο για την αφύσικη συνθήκη της οικογένειας, για τον ανυπόφορο εαυτό, για τις παραισθητικές ταυτότητες της Δύσης, για την άβυσσο της ακατανόητης αγάπης.

 

Έγραψαν για την παράσταση:

 

Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας βρήκε έναν ιδιοφυή τρόπο να συνομιλήσει με ενα εμβληματικό πρόσωπο του αρχαίου δράματος, ακολουθώντας τη δομή ενός εξίσου εμβληματικού έργου του σύγχρονου θεάτρου, του “Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ” του Έντουαρντ Άλμπι, προκειμένου να αποκαλύψει τις γκρίζες ζώνες της ταυτότητας και της οικογενειακής ζωής. […] Η λιτή και φορτισμένη συγκινησιακά παράσταση ενός έργου-σπουδή στο είναι και στο φαίνεσθαι μας βυθίζει αριστοτεχνικά στο υποσυνείδητο των ηρώων, με τον Λάζαρο Γεωργκόπουλο και την Άννα Μάσχα ωριμότερους ερμηνευτικά από ποτέ. (Μ.Κρύου, Αθηνόραμα)

 

Ολική επαναφορά για τον Θανάση Τριαρίδη που μετά την αποκάλυψη του στον «Μένγκελε» μας δίνει ένα ακόμα δείγμα συμπυκνωμένης συγγραφικής ευφυίας, εφορμώντας από την σημαντικότερη, για πολλούς, αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή τον «Οιδίποδα». Αναπαράγοντας βασικά μοτίβα που συνοδεύουν τα έργα του(..) παραδίδει το έργο στον ακούραστο ως φαίνεται κοινωνό του, Λάζαρο Γεωργακόπουλο. Μετά την ερμηνεία του στον «Μένγκελε» ο ηθοποιός αναλαμβάνει και σκηνοθετικά καθήκοντα ερμηνεύοντας με υψηλές αξιώσεις συνάμα τον διπλό ανδρικό ρόλο, έχοντας στο πλευρό του την Αννα Μάσχα σε μια από τις κορυφαίες της στιγμές, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. (Σ. Χαραμή, monopoli)

 

 Τυχερός ο Θανάσης Τριαρίδης. Σε καλά σκηνοθετικά χέρια έχουν πέσει όσα έργα του -έργα όλα για δυο πρόσωπα- έχουν ανεβεί. Και σε καλούς ηθοποιούς, να συμπληρώσω. Η καλή του τύχη συνεχίζεται. Είδα, στο «Θησείον» επίσης, το έργο του «Οιδίνους», έργο ενδιαφέρον, όπου ο συγγραφέας έξυπνα δένει σε κάτι καινούργιο τον μύθο του Οιδίποδα με το εύρημα του «παιδιού» -που υπάρχει/δεν υπάρχει- απ’ το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;» του Άλμπι. Ε, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος που υπογράφει τη σκηνοθεσία αναδεικνύει το έργο με μια ρωμαλέα παράσταση στην οποία ο ίδιος κι η καλή Άννα Μάσχα, που ερμηνεύουν τους δυο ρόλους, δίνουν την ψυχή τους. (Γ. Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι)

 

 Η παράσταση, σκηνοθετημένη με απόλυτη ευκρίνεια, αναδεικνύει τις σκοτεινές μεταπτώσεις των δύο ηρώων, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ελληνική δραματουργία που έχει πλέον αφήσει πίσω της τη βαρετή ηθογραφία. Ερμηνευτικό επίτευγμα για τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο και την Άννα Μάσχα, που γεμίζουν με συναίσθημα κάθε στιγμή του ψυχολογικού αυτού θρίλερ. (Α. Λακασάς, Καθημερινή)

 

Ο «Οιδίνους» είναι παράσταση που προβληματίζει κι απευθύνεται στα βαθύτερα ένστικτα που αφορούν στην οικογένεια, μια κοινωνική σύμβαση τόσο θεμελιώδη όσο και επικίνδυνη για τον ψυχισμό του καθενός. Η παράσταση θα σας ακολουθεί για καιρό. (Α. Παχή, lifebook.gr)

 

Η παράσταση, σ’ ένα σκληρό και ζοφερό σύμπαν, θα σας συγκλονίσει. (X. Κιούση, Newsbeast)

 

Η περίπτωση του Τριαρίδη στο θέατρό μας είναι έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερη: Το θέατρό του δεν διεκδικεί εξ αρχής τη σκηνική μεταφορά του (αν και παίζεται συχνά, με επιτυχία, και από ηθοποιούς ολκής). […] Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη μοναχική- περίπτωση συγγραφέα του θεάτρου μας, που επιμένει να ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Νομίζω ότι η σκηνή μας μπορεί να κερδίσει από αυτόν.(Γ. Ιωαννίδης, Εφημερίδα των Συντακτών)

 

Μετά από έργα όπου αναζήτησε τα όρια μέσα στα οποία κινούνται οι καταπιεστικές σχέσεις ενός ζευγαριού, μετά από έργα όπου επανατοποθέτησε τη συλλογική ευθύνη του δυτικού κόσμου απέναντι στο Ολοκαύτωμα, τώρα πρόσφερε στους σταθερούς συνεργάτες του από το χώρο του θεάτρου την ευκαιρία να ερμηνεύσουν πιθανές νέες απόψεις για το πώς η βάση της κοινωνίας μας –η οικογένεια- έχει διαμορφωθεί από την εποχή του Σοφοκλή μέχρι σήμερα. «Οιδίνους», λοιπόν. Αν Οιδίπους σημαίνει αυτός που έχει πληγωμένα πόδια, Οιδίνους είναι αυτός που έχει πληγωμένο νου. (Μ. Κοντολέων, fractalart.gr)

 

Δεν είναι μια τραγωδία για έναν πατέρα που δεν μπόρεσε να δεχτεί τον θάνατο του γιου του. Είναι μια τραγωδία για έναν άντρα που προσπαθεί να επανεφεύρει τον εαυτό του και στην πορεία αυτοκαταστρέφει και παλιό και νέο από την αδυναμία του να δεχτεί τη δική του απλότητα. Πώς είναι δυνατόν να μην προσκυνάς το μεγαλείο που είναι η διάνοια του Θανάση Τριαρίδη μετά από αυτό; (Μ. Βαμβούνης, gkoultoura)

 

Μετά τον «Μένγκελε», ο Θανάσης Τριαρίδης μας παραδίδει ένα ακόμη συγκλονιστικό εφιαλτικό ψυχολογικό θρίλερ, που αυτή τη φορά περιστρέφεται γύρω από τη ζωτική νοσηρότητα της οικογένειας με άξονα αναφοράς την αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή, «Οιδίπους Τύραννος». Σε ρόλο σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, έχοντας στο πλευρό του την Άννα Μάσχα σε μία από τις καλύτερες στιγμές της στη σκηνή.  (Χ. Φαραζή, tospirto)

 

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Λάζαρος Γεωργακόπουλος

Μουσική: Χρήστος Διαμαντής

Βοηθός σκηνοθέτη & δραματολογική ανάλυση: Ροζαλί Σινοπούλου

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

 

Ερμηνεύουν:  Λ: Λάζαρος Γεωργακόπουλος

Ι: Άννα Μάσχα (Αθήνα) / Ευτυχία Γιακουμή (Θεσσαλονίκη, περιοδεία)

 

 

Στοιχεία Παράστασης

Τελευταίες Παραστάσεις Αθήνας: Πέμπτη, 24 || Παρασκευή, 25 || Σάββατο,26 και Κυριακή, 27 Νοεμβρίου

Ώρα έναρξης παράστασης: 21.00

Τιμές Εισιτηρίων: 14€ (γενική είσοδος),  10€  (Φοιτητικό, νεανικό (κάτω των 22), άνω των 65 και ανέργων

Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Χώρος: Θέατρο Σφενδόνη, Μακρή 4, Μακρυγιάννη (πλησίον μετρό Ακρόπολη) || Τηλ.: 2155158968

 

Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=5a7L5y9MKFE

Μουσική παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=TDOsqIhMkEw

Περισσότερες Λεπτομέρειες: https://www.facebook.com/oedinus/?fref=ts

 

Προπώληση εισιτηρίων:  Ticket services / Εκδοτήρια Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου) (μετρητοίς με εκτύπωση Voucher) // Με πιστωτική/χρεωστική κάρτα: 210.7234567 & www.ticketservices.gr  // Καταστήματα Forthnet


Share